จุดออกแบบเซ็นเซอร์

1. โดยทั่วไปปริมาณทางกายภาพที่วัดได้มีขนาดเล็กมากและมักจะมีสัญญาณรบกวนการแปลงโดยธรรมชาติเป็นองค์ประกอบการแปลงทางกายภาพของเซ็นเซอร์ ตัวอย่างเช่นความแรงของสัญญาณของเซ็นเซอร์ภายใต้การขยายของ 1 คือ 0.1 ~ 1UV และสัญญาณรบกวนพื้นหลังในเวลานี้ก็มีขนาดใหญ่มากจนมันถูกทำลาย วิธีการแยกสัญญาณที่มีประโยชน์ให้มากที่สุดและลดเสียงรบกวนเป็นปัญหาหลักของการออกแบบเซ็นเซอร์

2. วงจรเซ็นเซอร์จะต้องง่ายและกลั่นกรองปรับวงจรขยายด้วยวงจรแอมพลิฟายเออร์ 3 ขั้นตอนและตัวกรองที่ใช้งานอยู่ 2 ขั้นตอนจะขยายสัญญาณและขยายเสียงรบกวน หากเสียงรบกวนไม่เบี่ยงเบนจากสเปกตรัมสัญญาณที่มีประโยชน์ไม่ว่าตัวกรองจะถูกกรองอย่างไรทั้งสองจะถูกขยายในเวลาเดียวกัน อัตราส่วนสัญญาณต่อสัญญาณรบกวนไม่ได้รับการปรับปรุงดังนั้นวงจรเซ็นเซอร์จะต้องได้รับการปรับปรุงและเรียบง่าย ในการบันทึกตัวต้านทานหรือตัวเก็บประจุจะต้องถูกลบออก นี่เป็นปัญหาที่วิศวกรจำนวนมากที่ออกแบบเซ็นเซอร์มักจะมองข้าม เป็นที่ทราบกันดีว่าวงจรเซ็นเซอร์นั้นเกิดจากปัญหาด้านเสียงและยิ่งมีการปรับเปลี่ยนวงจรมากเท่าไหร่ก็ยิ่งมีความซับซ้อนมากขึ้นเท่านั้นซึ่งกลายเป็นวงกลมแปลก ๆ

3. ปัญหาการใช้พลังงาน เซ็นเซอร์มักจะอยู่ที่ปลายด้านหน้าของวงจรที่ตามมาและอาจต้องใช้การเชื่อมต่อตะกั่วนานขึ้นเมื่อการใช้พลังงานของเซ็นเซอร์มีขนาดใหญ่การเชื่อมต่อของสายตะกั่วจะแนะนำเสียงรบกวนและแหล่งจ่ายไฟที่ไม่จำเป็นทั้งหมดทำให้การออกแบบวงจรที่ตามมายากขึ้นเรื่อย ๆ วิธีลดการใช้พลังงานเมื่อเพียงพอก็เป็นการทดสอบที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน

4. การเลือกส่วนประกอบและวงจรพลังงานการเลือกส่วนประกอบจะต้องเพียงพอตราบใดที่ตัวบ่งชี้อุปกรณ์อยู่ในช่วงที่ต้องการส่วนที่เหลือคือปัญหาของการออกแบบวงจรแหล่งจ่ายไฟเป็นปัญหาที่ต้องพบในกระบวนการออกแบบของวงจรเซ็นเซอร์ อย่าติดตามตัวบ่งชี้แหล่งจ่ายไฟที่ไม่สามารถบรรลุได้ แต่เลือกแอมป์ OP ที่มีอัตราส่วนการปฏิเสธโหมดทั่วไปที่ดีกว่าและใช้วงจรแอมพลิฟายเออร์ที่แตกต่างกันเพื่อออกแบบแหล่งจ่ายไฟการสลับและอุปกรณ์ที่พบบ่อยที่สุดสามารถตอบสนองความต้องการของคุณได้